Zaburzenia psychosomatyczne to choroby wynikające z realnych objawów somatycznych, gdzie możemy je potwierdzić medycznie na podstawie badań czy wywiadu. Jednak nasilenie lub powstanie danej choroby wynika w dużej mierze z wpływu naszej psychiki na funkcjonowanie naszego ciała. Nasza psychika ma niebagatelny wpływ na działanie organów, naszych układów w całym ciele, a przede wszystkim odbija się na naszej odporności, która jest przecież strażnikiem naszego zdrowia. Właśnie o tych chorobach wspomina Chicagowska siódemka, która wymienia choroby posiadające podłoże w naszej psychice, są to:

• Choroba wrzodowa żołądka,

• Nadciśnienie tętnicze,

• Astma oskrzelowa,

• Reumatoidalne zapalnie stawów,

• Zapalenie jelita grubego,

• Nadczynność tarczycy,

• Atopowe zapalenie skóry.

Przyglądając się temu zestawieniu zauważyć można, iż są to choroby dość powszechne i często ich wystąpienie i patogeneza jest nie do końca uzasadniona medycznie. Wśród wymienionych schorzeń niemałą rolę odgrywają czynniki psychologiczne. Stres, lęk, czy inne negatywne emocje są zapalnikiem dla wystąpienia stanu zapalnego w organizmie i bezpośrednio mają wpływ na początek lub nasilanie się objawów danej choroby. Zaobserwowano, że osoby dotknięte astmą oskrzelową, reagują dusznościami w sytuacjach stresogennych. Nadciśnienie tętnicze jest efektem wywoływanym przez negatywne, nerwowe, czy stresogenne zdarzenia. Podobna sytuacja dotyczy schorzenia jakim jest atopowe zapalanie skóry, nieznane podłoże wystąpienia tej choroby oraz nasilanie się w okolicznościach generujących stres oraz negatywna dawkę emocji powoduje zwiększenie objawów i pogorszenie stanu skóry. Niestety mechanizm działania psychiki na somatykę nadal nie jest znany. Prowadzone są badania pod kątem wpływu przewlekłego stresu na nasz organizm, by w przyszłości ograniczać oraz łagodzić stany chorobowe wywołane właśnie długotrwałym stresem.

Wspólnym czynnikiem występujących chorób w Chicagowskiej siódemce, oraz dolegliwości im współtowarzyszących są czynniki psychologiczne. Gdy potwierdzono objawy choroby, badaniami medycznymi, ich skuteczne leczenie, powinno opierać się na całościowym podejściu. Farmakologia, leczenie operacyjne czy ambulatoryjne dba o ciało i zmniejsza objawy już rozwiniętej choroby. Jednak współpraca z psychologiem, psychoterapeutą jest podstawą do zmniejszania niekorzystnych nasileń choroby, uczy sposobów radzenia sobie z dolegliwościami oraz zapobiega nawrotom choroby.